PAPER ZORROA

Bueno iritsi da agur esateko ordua, agur baino gehiago laster arte esatekoa. Ikasturtea amaitu zaigu eta gu konturatu ere ez gara egin. Aurten paper zorroan gutxi idatzi dudala uste dut, ez  zaidalako burura etortzen zer idatzi behar dudan. Espero dut datorren ikasturtean gehiago idaztea edo idazteko erraztasun gehiago izatea.

       Bueno ondo pasa oporrak eta datorren ikasturtearte.

Bueno hementxe nauzue berriz, oraingoan lan modularrari buruz hitz egingo dut.

Listo, amaitu da, azken bi asteetan lan modularrean buru belarri lanean aritu ondoren, listo amaitu dugu, inprimatu eta Alexen postontzian utzi dugu.

Kurtsoa hasi zenean lan modularra edo Diziplina arteko lanagatik hitz egin zigutenean nik uste guztiok gauza  bera galdetzen geniola geure buruari : Baina zertarago balio du lan modularrak? Nik uste denok ulertu dugula irakasle baten lana,  ezagutzek helaraztea bakarrik ez dela, ikasleen zoriontasuna ere beharrezkoa dela, ikasleak motibatuak egon behar direla, eta ezagutzak helarazteko aurretik ikasleek duten ezagutzak kontutan hartu behar direla. Nire ustez lan modularraren laguntzarekin ikasi dugu hau. 

Denbora askoz pentsatzen ibili eta gero  paper zorroan idazteko ordua iritsi dela uste dut. Loreak blog bat egin behar genuela esan zigunean ez zitzaidan asko gustatu ez baitut jakiten zer idatzi,  baina oraingoan matematikako klasea ikustera joan gizenekoaz hitz egingo dut.

Tolosako Hirukide ikastolara joan ginen. Nik ez nuen ikastola ezagutzen ezta Tolosa ere baina bertara joan nintzen.  Bederatzi urte eta gero berriro ere ikastola bateko gelara sartu nintzen, nik izan nuenarekin oso desberdina. Sartu eta mahaiak taldeka zeuden jarrita, neska mutil nahasturik, ikaskuntza kooperatiboa erabiltzen baitute.  Denbora aurrera zihoala beraien ikaskuntza metodoa,  hau da,  kooperatiboa gero eta gehiago gustatu zitzaian. Banekien ikaskuntza kooperatiboekin taldeka egiten zirela lanak baina ez nintzen ordu-arte ohartu ikaskuntza mota horrek zituen abantailekin.

Nik bizitakoa gogoratuz,  guk ere ikaskuntza kooperatiboarekin ikasi izan bagenu onura gehiago izango genituzke uste dut. Ni ikastolara joaten nintzenean bakoitzak bere mahaia zuen, denok arbelaren aurrean eta irakaslea bere maian azalpenak ematen. Irakasleak esan eta guk entzun. Nire ustez irakasteko modu honekin ez da ezer ikasten. Irakaslea hitz egiten badago entzun duenak ondo eta ez duenak ere berdin, axola duen bakarra azterketak gainditzea da eta ez beste ezer.

Ikaskuntza kooperatibo batean taldean egiten denez, indibidualki egiten eta kolektiboki lanak ikasten duzu. Hau da haur asko dago oso lotsatiak direnak eta zerbait ulertzen ez badute galdetu ere ez dutenak egiten , baina ikaskuntza kooperatibo batean irakasleari galdetzea baina errazagoa da ikaskide bati galdetzea beraz talde lanean aritzen zara. Batak besteari laguntzen lanak edo egitekoak aurrera eramateko. Beste arrazoietako bat da heldua zarenena lanean astean normalean lana kolektiboki egiten dela eta inoiz ez baduzu kolektiboki lana egin oso zaila egiten da beste batzuekin batera erabakiak hartzea.

Bueno amaitzeko esango dut nire ustez herri guztietako ikastola askoetan ikaskuntza kooperatiboz ikasi beharko zela uste dut, haurrentzat onuragarriago izango dela pentsatzen dudalako.